زمینه: افزایش فشارخون شریانی، یک بیماری شایع، بدون علامت و معمولا به آسانی قابل درمان است که در صورت عدم درمان اغلب به عوارض مرگبار منتهی می شود.روش کار: این تحقیق مورد- شاهدی بر روی بیماران مبتلا به فشارخون بالای 90.140 میلی متر جیوه در سال 1383 در شهرستان اراک به وسیله نمونه گیری چند مرحله ای و با حجم نمونه 1000 نفر و با رعایت نسبت جمعیتی در شهر و روستا در هر دو گروه مورد و شاهد، انجام یافت. در آنالیز داده ها از نرم افزار spss و شاخص های آماری توصیفی و اصول مقایسه میانگین ها و نسبت ها و در آنالیز چند متغیره از Logistic regression استفاده شد.محققین در کلیه مراحل تحقیق متعهد به اصول اخلاقی اعلامیه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بودند.یافته ها: درنگاهی به وضعیت افراد مورد پژوهش، در این تحقیق 263 نفر مبتلا به فشارخون اولیه با 765 نفرافراد غیر مبتلا به فشارخون اولیه (سالم یا گروه کنترل) مقایسه می گردند. در مورد عوامل خطر موجود در این تحقیق می توان به سطح تحصیلات پایین (R5=2.78, P<0.001)، قد کوچک (P<0.001)، دفعات تماس اندک با مادر و پدر (P<0.001)، تماس کمتر از 3 بار با نزدیکان و دوستان (OR=2.06, P<0.001)، عدم رضایت خانوادگی (OR=1.35, P<0.04)، مرگ یکی ازنزدیکان درجه اول (OR=2.45, P<0.001)، وجود پدیده رینود (OR=0.41, P<0.002)، سوفل کانون آئورت (OR=2.5, P=0.05)، اشاره کرد. جهت پیش بینی ابتلا یا عدم ابتلا به فشارخون نیز در این تحقیق سه مدل بر اساس مشخصات عمومی، مشخصات عمومی و کلیه موارد کلینیک طراحی گردید.نتیجه گیری: با توجه به تعیین ریسک فاکتورها شامل سطح تحصیلات پایین، وزن بالا، قد کوچک، دفعات تماس اندک با مادر و پدر و تماس کمتر از 3 بار با نزدیکان و دوستان (یک بار در این تحقیق بر اساس خصوصیات دموگرافیک- آنتروپومتریک می توان با اطلاع رسانی از طریق رسانه های عمومی، آگاهی عمومی را جهت شناخت عوامل خطر و در نتیجه تغییر رفتارهای زیان بخش بیماری افزایش داد و به این روش ابتلا به هیپرتانسیون و عوارض قلبی- مغزی- کلیوی و چشمی آن را  کاهش داد.

شرکت های مختلف سیاست ها و روش های متفاوتی در رابطه با مواردی همچون چیدمان ساختار سازمانی، نحوه اجرای عملیات، ارزیابی وضعیت و عملکرد سازمان و گزارشگری مالی و مدیریتی در راستای نیل به اهدافشان دارند. علاوه بر منابع کلان اقتصادی، ریسک سیستماتیک هر شرکت می تواند وابسته به اثربخشی و کارایی این سیاست ها و روش ها باشد. از آنجا که روش های اجرای این سیاست ها، ساختار کنترل داخلی هر شرکتی را تشکیل می دهد، لذا تحقیق پیش رو در نظر دارد رابطه بین ضعف کنترل های داخلی و ریسک سیستماتیک در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را طی سال های 1384 تا 1389 مورد بررسی قرار دهد. با استفاده از روش آماری داده های پانل، نمونه آماری شامل 162 شرکت منتخب در قالب یک تحقیق همبستگی مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های این تحقیق نشان دادند که در صورت وجود ضعف و نارسایی در سیستم کنترل های داخلی، شاخص ریسک سیستماتیک شرکت ها افزایش می یابد.

زمینه و هدف: پسوریازیس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی التهابی با زمینه ژنتیکی است. برای درمان این بیماری مزمن از روش های متفاوتی استفاده شده است. برای این بیماری، Systemic PUVA و Bath PUVA دو گزینه درمانی است. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان پسوریازیس با Systemic PUVA  و Bath PUVA در بیمارستان رازی تهران است.روش اجرا: این مطالعه به روش گذشته نگر Routine database study صورت گرفت و طی آن پرونده 390 بیمار مبتلا به پسوریازیس بررسی شد که از 1378 تا 1382 به بخش فتوتراپی بیمارستان رازی تهران مراجعه کرده بودند. 149 بیمار با Systemic PUVA و 238 بیمار با Bath PUVA درمان شده بودند.یافته ها: پسوریازیس مزمن به شکل پلا ک (Plaque type)، شایع ترین نوع بیماری بود و در هر دو گروه درمانی، بیماران مرد، بیش تر از زن بودند. در 20.1 درصد بیمارانی که با Systemic PUVA درمان شده بودند و 17.2 درصد آن هایی که با Bath PUVA درمان شده بودند، بهبودی کامل ضایعه ها گزارش شده بود. این بهبودی معهمولا بین جلسه های بیستم تا بیست و نهم درمان رخ داده بود. متوسط دوز کلی UVA برای بهبودی کامل، حدود 233.46 ژول بر سانتی متر مربع در درمان با Systemic PUVA و 108.79 ژول بر سانتی متر مربع در درمان با Bath PUVA بود. در 23.3 درصد بیماران درمان شده با Systemic PUVA که بهبودی کامل داشتند و در 17.07 درصد موارد بهبودی کامل به روش Bath PUVA عود بیماری گزارش شده بود. شایع ترین عارضه در هر دو گروه تحت درمان، اریتم بوده است.نتیجه گیری: Systemic PUVA و Bath PUVA، روش های موثری در درمان پسوریازیس هستند. دوز متوسط اشعه که سبب پاک شدن کامل ضایعه ها می شد به صورت معنی داری در گروهی که Systemic PUVA گرفته بودند، بیش تر بود و عود بیماری هم در این گروه بیش تر دیده شد.

رقابت بانکی و ثبات مالی یکی از مباحث پژوهشی است که محققان پس از بحران مالی جهانی به بررسی ابعاد مختلف ارتباط این دو پرداخته اند. این پژوهش به دنبال سنجش اثرات رقابت بر ثبات سیستمی در نظام بانکی ایران است.جامعه آماری کلیه بانک های تحت نظارت بانک مرکزی و نمونه آماری متشکل از 20 بانک است که در بازه سال های 1388 تا 1400 مورد بررسی قرار گرفته اند. شاخص های لرنر و هرفیندال-هیرشمن به ترتیب نماینده قدرت بازار و تمرکز صنعت بوده و از معیار تغییرات ارزش در معرض خطر شرطی به عنوان سنجه ریسک سیستمی استفاده شده است. همچنین ریسک سیستمی به اجزا خود تجزیه شده است.شاخص لرنر ارتباط مثبت و معناداری با ریسک سیستمی کل دارد در حالی که شاخص هرفیندال- هیرشمن ارتباط معناداری را نشان نمی دهد. همچنین قدرت بازار اثر معناداری بر ریسک دنباله ای مختص هر بانک و ریسک ناشی از عوامل کلان اقتصادی و مالی و همچنین ترکیب این دو ندارد و به عبارتی ریسک سیستمی کل را از این مجرا تحت تأثیر قرار نمی دهد. با این حال شاخص تمرکز اثر مثبت و معناداری داشته است. از سوی دیگر شاخص قدرت بازار ارتباط مثبت و معناداری با جز بهم پیوستگی دارد در حالی که شاخص تمرکز ارتباط معناداری را نشان نداده است.این پژوهش نشان داده است که رقابت بیشتر با ثبات سیستمی بالاتر همراه بوده است. همچنین می توان اظهار داشت که قدرت بازار از طریق بهم پیوستگی بانک ها ریسک سیستمی را تحت تأثیر قرار می دهد در حالی که تمرکز از کانال ریسک انفرادی بانک اثرگذار است.طبقه بندی JEL: D40، G11، G21

جهان از اواخر سال 2019 و اوایل سال 2020 درگیر پاندمی یک کورناویروس جدید شده است. در مقابله با این همه گیری عظیم، شیوه های اطلاع رسانی خطر (risk communication) به آن ها و نحوه ی درک مردم از خطر (risk perception)، نقش اساسی در تصمیم گیری و انتخاب رفتار صحیح دارد. مقابله با این بیماری نوظهور، نیازمند بسیج همه ی امکانات جامعه و همیاری همه ی مردم می باشد. این در حالی است که بی توجهی به اهمیت نحوه ی اطلاع رسانی و گاهی انتشار اطلاعات ضد و نقیض و نادرست، با تضعیف اعتماد عمومی، مانعی بزرگ در راه کنترل اپیدمی خواهد بود.